هر آنچه که باید در مورد میرالم پیانیچ بدانید

دکتر میشائیل بِکر ایجنت میرالم پیانیچ ساعاتی پیش در گفتگو با «BH Radio 1» با ابراز امیدواری از استمرار پیشرفت روند مذاکرات میان رم و یوونتوس گفت: دیگر چیزی تا پیوستن نقاش (لقبی که به دلیل تسلط و خلاقیتش در بازی با توپ به وی داده شده) به یووه باقی نمانده است.

اما میرالم پیانیچ کیست و چه راهی را تا رسیدن به یوونتوس بزرگ طی کرده است؟

میرالم 2 سال بیشتر نداشت که شعله‌های سهمگین جنگ در اوایل دهه نود میلادی یوگسلاوی را وارد سخت‌ترین روزهای تاریخش کرد. شهر زیبای تولزا در شمال‌شرقی این کشور در کمتر از دو هفته صحنه درگیری‌های خونینی بود که دامنه آن در کمترین زمان ممکن سرتاسر کشور را درمی‌نوردید. خانواده پیانیچ در چنین شرایطی چاره‌ای جز ماندن و کشته شدن یا رفتن و ایجاد بارقه‌ای از امید برای ادامه زندگی نداشتند.

سرانجام تصمیم گرفته شد: مهاجرت. «فهرودین پیانیچ» پدر میرالم، خانواده‌اش را از فضای ترسناک آن سالها به سختی جدا و به اتفاق عازم کشوری کوچک و محصور میان آلمان، بلژیک و فرانسه شدند. کشور کم جمعیت و ثروتمند لوکزامبورگ میزبان خانواده پیانیچ شد.

میرالم 7 ساله بود که پدرش که خود سابقه بازی در دسته سوم لیگ فوتبال یوگسلاوی را داشت نام او را در مدسه فوتبال «شیفلانگ 95» نوشت تا او در مسیر جدید دیگری از زندگی‌اش قرار بگیرد. پیانیچ گام به گام فوتبال را می‌آموخت و مربیانش شاهد پیشرفت‌های چشمگیر او بودند. در آن سو و در زادگاهش نیز زبانه‌های آتش نسل‌کشی و قتل‌عام فروکش کرده بود و اینک او بیش از آنکه یک یوگوسلاو نامیده شود یک تبعه بوسنی و هرزه‌گوین محسوب می‌شد.

سومین دوره مهم زندگی پیانیچ وقتی آغاز شد که آکادمی جوانان باشگاه متز فرانسه او را در 14 سالگی با قراردادی سه ساله جذب کرد. حالا وقت آن فرار رسیده بود که او از خانواده‌اش جدا شود و به کشور همسایه فرانسه نقل مکان کند. سیر پیشرفت‌های پیانیچ همچنان ادامه داشت و او دو سال بعد در 16 سالگی به تیم ملی زیر 17 سال لوکرامبورگ دعوت شد. از آنجا که خانواده پیانیچ در کنار تابعیت یوگسلاو که حالا دیگر به بوسنیایی تغییر یافته بود، شهروندان لوکزامبورگ نیز محسوب می‌شدند؛ او می‌توانست برای تیم ملی فوتبال این کشور نیز به میدان برود. به همین خاطر میرالم نخستین حضورهای بین‌المللی‌اش را با پیراهن قرمز رنگ تیم ملی فوتبال این کشور استارت زد. او در همان سالها چند بازی نیز برای تیم ملی زیر 19 سال لوکزامبورگ انجام داد و رفته رفته در باشگاهش نیز تبدیل به بازیکنی تأثیرگذار و مهم شد.

وقتی او یکی از کاندیداهای بهترین بازیکن جوان لوشامپیونه شد (عنوانی که در نهایت نصیب حاتم بن‌عرفا شد!) متز به رقابت‌های فوتبال دسته دوم فرانسه سقوط آزاد کرد. او که هجده سال بیشتر نداشت از تیم‌های بزرگی پیشنهاد داشت؛ از استعدادیاب‌های رئال مادرید و بازسلونا در اسپانیا گرفته تا میلان و اینتر در ایتالیا و البته باشگاه بزرگ المپیک لیون فرانسه. او در نهایت با مشورت مربی‌‌اش، پدر و دوستان صمیمی‌اش صحیح‌ترین انتخاب را کرد و از شمال به جنوب فرانسه رفت تا با قراردادی 420 هزار یورویی و چهار ساله یکی از هافبک‌های باشگاه مقتدر المپیک لیون باشد.

از آن بازیکن تازه وارد و کم‌تجربه به المپیک لیون تا میرالم پیانیچ 21 ساله‌ای که چمدان‌هایش را به مقصد رم در ایتالیا بسته بود، تفاوت‌های پرشماری به چشم می‌خورد. درست بود که تنها دو سال گذشته اما او علی‌رغم بازی در بالاترین سطح باشگاهی، تجربه حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا را هم به دست آورده بود و با انجام 90 بازی با لباس المپیک لیون در آن سن و سال، یکی از اصلی‌ترین بازیکنان این تیم قدرتمند فوتبال فرانسه محسوب می‌شد. به همه اینها دعوتش به تیم ملی بزرگسالان بوسنی نیز را باید اضافه کرد. عاملی تأثیرگذار که او را در آن سن و سال در بالاترین سطح به فوتبال جهان معرفی می‌کرد. چه آنکه قراردادی 4 ساله و 11 ملیون یورویی‌اش با رم در سال 2011 خود گویای کیفیت این بازیکن بود.

«ژوزفینا» دوست‌دختر فرانسوی پیانیچ، اصلی‌ترین همراه همیشگی‌ او در سالهای اخیر بوده است. آنها کمتر از چهار سال است که پسری کوچک به نام «ادین» را نیز در کنار خود می‌بینند. میرالم که به تأسی از مذهب خانواده و محل زندگی‌اش مسلمان است، فارغ‌التحصیل رشته تربیت‌بدنی از دانشگاه سارایوو در کشور بوسنی نیز است. پیانیچ همچنین به جز زبان مادری‌اش به 5 زبان لوگزامبورگی، آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی و انگلیسی نیز مسلط است. بازیسازی، خصایص تکینکی، پاس‌های در عمق و تبحرش در زدن ضربات کاشته جزئی از ویژگی‌های قابل توجه در بازی او محسوب می‌شوند. پیانیچ راست پا و 180 سانتی‌متری که در دو فصل گذشته یکی از بهترین پاس‌گل دهندگان سری A بوده از سوی جونینو (ستاره سابق فوتیبال برزیل) به عنوان یکی از بهترین کاشته‌زن‌های دنیا نامیده شده است.

وقتی روزنامه انگلیسی گاردین سال گذشته نام میرالم پیانیچ 25 ساله را به عنوان پنجاه و پنجمین نفر از لیست 100 بازیکن برتر فوتبال دنیا قرار داد، خیلی‌ها در رم منتظر لحظه‌ای بودند که او از این تیم کوچ کند. رسانه‌های حامی باشگاه رم از همان هفته‌های پایانی فصل، از پیشنهادات بارسا و رئال، علاقه چلسی و منچستریونایتد به او و مشتریان پرشمارش در ایتالیا خبر می‌دادند.

و حالا در تابستان سال 2016 و پس از سپری کردن 5 فصل کاملاً موفق در رم، به نظر می‌رسد شماره هشت تیم ملی بوسنی و پانزده رم در آستانه پیوستن به یوونتوس است. او دیگر بازیکن کم تجربه سابق نیست. حدود 70 بازی ملی، 120 بازی در لوشامپیونه، 185 بازی در سری A و به ثمر رساندن بیش از 60 گل در آنها نشان از بازیکنی مستعد می‌دهد که داشتنش آرزوی هر باشگاه بزرگی در اروپاست.

کودک کوچک شهر تولزای بوسنی اینک در اوج بلوغ دوران فوتبالی‌اش آماده ماجراجویی در تورینِ ایتالیاست. آیا وقت آن فرارسیده تا بیانکونری‌ها این جمله را خطاب به او بگویند؟: «Benvenuto pittore»

«به اشتراک گذارید»

حامد «خبرنگار»

ارتباط با نگارنده: